Nestjes

Vanmiddag is eindelijk de echo. Wat duurt het dan lang voordat het middag is en wij naar de dierenarts kunnen gaan. Hopelijk hebben we geen file. 

Na even in de wachtkamer gezeten te hebben roept de dierenarts ons binnen. Natuurlijk heb ik mijn fototoestel al in de aanslag. Ik zou toch niet willen dat ik er geen foto's van heb omdat ik niet op tijd klaar ben. Ook maar gevraagd of ze mij de foto's op een USB-stick willen zetten. Gelukkig zijn ze bij deze dierenarts er wel makkelijk in. 

De spanning stijgt. Zayra staat op de tafel en Frans houdt haar goed vast. De dierenarts zet de Transducer ( deze zendt de geluidsgolven uit, maar vangt ook de gereflecteerde geluidsgolven weer op. Zo kan er gezien worden of Zayra drachtig is) op Zayra's buik, en meteen zie ik dat ze drachtig is. Mijn spanning zet zich om in een jubelstemming. YES, we krijgen weer een nestje.

Ook doet de dierenarts een schatting naar het aantal puppy's. Hier wil en kan ik niks over zeggen omdat het in werkelijk anders kan zijn omdat er puppy's kunnen resorberen. Dat wil zeggen: een puppy gaat om een of andere reden dood en de afgestorven pup wordt in het lichaam van de moeder opgenomen. Hier vindt je dan ook niks van terug. Maar laten we hopen dat dit niet gebeurd en Zayra een mooi nestje mag krijgen. Haar draagtijd is nu ongeveer op de helft.